Podarunek dla małżonki na jubileusz małżeństwa

W necie można wypatrzyć sporo list pomysłów na podarunek, wprawdzie nasz pomysł jest jedyny w swoim rodzaju. Dobitnie nie jest to jarmarczny prezent robiony w Chinach. Każda żona chciałaby dostać rewelacyjny prezent od swojego małżonka. Damy od pradziejów uwielbiają dzieła sztuki. Możesz być pewien, iż nikt z twoich partnerek nie obdarował małżonki na rocznicę mariażu pięknym ręcznie malowanym portretem. Portret ulubionych w aranżacji „pięknej i bestii” to zaledwie jeden z całego szeregu projektów jako podarek na rocznicę ślubu dla małżonki. Podarunek na jubileusz małżeństwa dla małżonki to nie może być robot kuchenny. W ważnych chwilach takich jak jubileusz ślubu gdzie mąż powinien wykazać się pomysłowością żeby zaskoczyć swoją wybrankę niepowtarzalnym prezentem. Co zatem może być wyjątkowym upominkiem na rocznicę małżeństwa dla małżonki ? Na pewno nie będzie to robot kuchenny. Kolejne kolczyki, naszyjniki i pierścionki także wydaja się być oklepanym zakupem. Poetyczny portret dwojga na tle gór to obraz, który malowaliśmy na podstawie 6 zdjęć, które były nam niezbędne do malowania facjat i biżuterii. Pełną resztę załatwiliśmy. Portret może być realistyczny względnie nielogiczny gdzie współmałżonek może się zadowolić swoją kreatywnością. Przede wszystkim wystarczą wystrzałowej jakości fotografie.

Jak namalować twarz ?

Jak namalować twarz?

Jest wiele poradników jak namalować portret. Polecam poradnik krok po kroku jak namalować twarz . Rodzaj farby jest nieistotny. Mogą to być nawet farby plakatowe choć akrylowe są lepsze. Najpierw szkicuje się portret ze zdjęcia czyli najpierw rysujesz a później malujesz. Jeśli chcesz narysować portret również zaczynasz od szkicowania twarzy. Po zrobieniu szkicu można cieniować, narysować włosy, oczy itd. Jeśli nie wiesz jak narysować kręcone włosy też możesz zobaczyć w poradniku.

Jak narysować portret ?

 

 

W pięciu częściach pokażę, że rysowanie portretu nie musi być bardzo trudne, myślę że niewymagany jest też jakiś niesamowity dar.  Prezentuje 1 z 5 części poradnika, który ma za zadanie udowodnić, że każdy może to zrobić. Uwierz w siebie i spróbuj, przyłóż się do pracy a na pewno uda Ci się zrobić co zechcesz. Narysuj portret własny lub bliskiej Ci osoby. Jeśli jednak nie masz czasu i cierpliwości możesz zamówić portret od profesjonalisty. Na www.mojportret.pl malują i rysują bardzo ładne portrety na prezent. Mi osobiście podobają się jeszcze bardziej portrety malowane ale ze względu na czas realizacji i umiejętności malarza portret taki jest dużo droższy.

 

 

 

Zacznijmy od narzędzi jaki będziemy potrzebowali do narysowania portretu.

 

 

Odpowiemy na następujące pytania :

 

-Czym rysować?
-Na czym rysować?
-Czym rozcierać?
-Jak przygotować gumkę?
-Jak zrobić rozcieracz?
-Jak strugać? 

 

 

 

 

Rysowanie jest bardzo relaksującym zajęciem i zarazem tanim hobby. Kilka podstawowych narzędzi dostępnych dla każdego, to absolutnie wszystko co jest potrzebne aby zacząć. A efekty pracy są zależne tylko od umiejętności (doświadczenia i talentu) rysującego.
Do narysowania portretu wystarczy oczywiście kartka i ołówek, jednak przy pomocy dodatkowych narzędzi prace możemy sobie ułatwić i wykonać o wiele lepiej. Poniżej przedstawiam listę kilku podstawowych, które opisze:
-ołówki
-gumki
-narzędzia do rozcierania
-blok
-dodatki
Ołówki -na rynku istnieje bardzo duża ilość różnorodnych ołówków i taka sama ilość firm które je produkują. Można je podzielić na twarde (h1, h2, h3... do końca skali) oraz miękkie (hb, b1, b2...). Ja osobiście nigdy nie używam ołówków najtwardszych (h5,...,h9), natomiast zdarza mi się wykorzystywać (do cieniowania) te najmiększe jak np. 7b czy 9b. Ogólnie twardsze jak h4, h3 czy h2 używam do szkicowania, ewentualnie wstępnego cieniowania. Charakteryzują się one tym, że wolno się ścierają, a pozostawiony przez nie ślad jest jasny. Dodać muszę że trzeba z nimi uważać, gdyż przy mocniejszym przyciśnięciu potrafią zostawić w kartce wgłębienie, którego nie da się usunąć. W rezultacie możemy zniszczyć naszą pracę.
Miększych ołówków, takich jak hb, b2, b3 używam do cieniowania twarzy i elementów ciała, ponadto rysuje nimi jasne elementy ciemnych włosów i jasne włosy. Ołówki te różnią się od poprzednich szczególnie tym że ich linia jest wyrazistsza, i łatwo dają się rozmazywać. Sprzyja nam to przy cieniowaniu. Minus jaki się ich tyczy jest głównie jeden, częsta potrzeba temperowania.
Ołówków bardzo miękkich jak: b3, b4, b5 używam sporadycznie, jednak jak już to do ciemnych włosów, ubrań lub szczególnie ciemnych cieni. Aha dodać muszę że ołówków b5, b7, używam do zarysowania kartki kalki przy przygotowaniu szkicu co opisuje w pordniku cześć 2.
Poniżej zamieszczam zdjęcie mojej obecnej kolekcji.
Jak widać używam ołówków różnych firm, moim ulubionym (chyba z racji trójkątnego kształtu i wszechstronności) jest ołówek b2 firmy Faber-Castell (z kropkami). Twardsze sztuki pochodzą z firmy KOH-I-NOOR, natomiast miększe- Design(okrągłe).
Od połamania chroni je pancerny piórnik który możesz zobaczyć poniżej.
Poza tym zawsze rysuje mocno zaostrzonymi ołówkami.
Do temperowania używam standardowych strugaczek. Zmieniam je często bo szybko się tępią, a tępe zamiast strugać rwą i łamią ołówek. Jeżeli masz zamiar rysować dużo, warto zainwestować parę groszy i kupić jakąś droższą temperówkę. Mimo iż wszystkie wyglądają podobnie, różnią się o niebo od siebie.
Oprócz temperowania, miękki ołówek można zaostrzyć poprzez ścieranie pod dużym kątem na kartce. Taki szpic używam do rysowania pojedynczych włosków, czy innych małych delikatnych elementów.
Na koniec wykładu o ołówkach chciał bym zwrócić uwagę na trzymanie ołówka w dłoni, część osób twierdzi że bardzo istotne jest poprawne trzymanie. Ja trzymam tak jak mi wygodnie i wydaje mi się że ma to znikomy wpływ na pracę.
Gumki -potrzebne szczególnie do ścierania źle wykonanych elementów portretu. Oczywiście z czasem taka potrzeba zdarzać się będzie coraz rzadziej. Poza tym ważny element cieniowania, przy pomocy odpowiednio przyciętej gumki można robić smugi światła o każdym kształcie i rozmiarze.

Osobiście używam dwóch firm: Pelikana i Factis, z przypadku inne. Gumka z Pelikana ściera zdaje mi się słabiej od Factisa, jednak jest twardsza i lepiej nadaje się do przycinania. Aby zrobić ostrą krawędź, gumkę przycinam skalpelem. Na zdjęciu poniżej pokazuje gumki które używam, trzem głównym przypisałem numery i opisze je szerzej poniżej.

Nr 1 -to miękka gumka która ściera bardzo dobrze. Służy mi do wycierania wszystkich niepoprawnych elementów i niechcianych brudów. Poza tym kiedy przyłożę ją najdłuższą krawędzią do kartki i w ten sposób ścieram, bardzo dobrze rozjaśnia zbyt ciemne cienie czy jakiekolwiek przyciemne miejsca.
Nr 2 -to gumka firmy Pelikan, jest twardsza od poprzedniczki i jak dla mnie szczególnie nadaje się do robienia delikatnych smug na twarzy. Z racji możliwości ostrego przycięcia, można nią również robić białe smugi na włosach i ubraniu.
Nr 3 -jest to ta sama gumka co poprzednio z ta jednak różnicą że została przycięta w kształt wąskiego kawałka tortu. Tak przygotowane gumki służą do robienia pojedynczych, bardzo cienkich włosków. Można nimi również robić odbite światło w oczach i inne małe białe smugi.
Pamiętaj o tym żeby używaną gumkę często wycierać, bo brudną można narobić więcej złego niż dobrego.
Aha i dodam jeszcze że resztki startej gumki lepiej jest zdmuchiwać z rysunku niż strzepywać dłonią, gdyż brudne cząstki przyciśnięte i przeciągnięte po kartce mogą pozostawić po sobie brudne ślady.
Narzędzia do rozcierania -ich głównym zadaniem jest rozcieranie ołówka, a więc ich skuteczność zależy od tego jak rozmazują i na ile da się to kontrolować. Rzeczą którą najczęściej do tego używam jest chusteczka higieniczna. Właściwie to nadaje się do tego każdy miękki papier jak np. ręcznik papierowy czy nawet papier toaletowy. Zwrócić muszę jednak uwagę na jakość tego papieru, gdyż nie powinien on się sypać i rozpadać w ręce jak to niektóre, szczególnie te najtańsze chusteczki higieniczne. Poza tym papier nie powinien być niczym nasączony, np. olejkami zapachowymi czy innymi pochodnymi, ponieważ może pozostawiać tłuste plamy na kartce, których nie da rady usunąć.
Co do tego jak ich używam, owijam palec wskazujący a kciukiem i środkowym przytrzymuje i tak rozcieram.
Rozcieranie ołówka chusteczką na palcu ma jeden wielki minus, otóż w ten sposób bardzo trudno jest kontrolować cienie w narożach i na małych elementach. Radze sobie z tym papierowymi rozcieraczami - wiszerami.
Rozcieracz można zrobić samemu z bloku rysunkowego
Jak coś takiego zrobić? Obcinamy trójkąty na dole, i zwijamy prostopadle do przeciw prostokątnej większego trójkąta. Tak jak na zdjęciu.

W wyniku tego powinniśmy uzyskać taki czubek:
Blok -kartka na której rysujemy jest bardzo ważna gdyż jej kolor i faktura ma wpływ na efekty pracy. Oczywiście i na tym rynku istnieje kilka firm, tańsze i droższe. Przestrzegam przed oszczędzaniem na tym elemencie. Tanie bloki są słabe jakościowo, sypią się, łatwo rozdzierają, mają poszarzały kolor i nie nadają się żeby na nich rysować. Osobiście od zawsze używam bloków Cansona o gramaturze 180g/m2 i bardzo sobie je chwalę. Poza tym na jakich formatach rysować? Ten jest zależny tylko od nas, ja np. lubię A3 i większość moich prac dostosowuje do tego formatu.
Dodatki -ostatnią częścią niniejszego tutorialu są elementy o których się nie mówi, a bez nich nie wyobrażam sobie pracy. Pierwszym najważniejszym jest kartka na podkładkę, jest to kartka która zawsze leży pod moją ręką, a na rysunku. Bardzo łatwo jest rozmazać rysunek, dlatego takowa kartka zawsze mi towarzyszy.
Biurko, dobrze jak jest duże żeby bez problemów można było obracać na nim rysunek. Zwracam na to uwagę bo wiem z autopsji że na małym może być niewygodnie. Poza tym (właśnie przy za małym biurku) czasami zdarza się że rysunek wyjdzie za kant blatu i kiedy przez nieuwagę naciśniemy w tym miejscu kartkę, może się pogiąć a to może być trudne do skorygowania. Więcej poradników można znaleźć na blogu o rysowaniu Mojportret.pl